Użytkowanie przez pracownika służbowego samochodu do celów prywatnych jest traktowane jako przychód z tytułu nieodpłatnego świadczenia i podlega opodatkowaniu. Na początku 2015 roku weszła w życie ustawa z dnia 7 listopada 2014 r. o ułatwieniu wykonywania działalności gospodarczej, która precyzuje ile powinien wynosić podatek od tego rodzaju przychodu.
W poprzednich latach pracodawcy często mieli wątpliwości, w jaki sposób powinni obliczyć wysokość przychodu z tytułu użytkowania przez pracownika auta służbowego. Obecnie sprawa jest prosta.
Dla samochodów o pojemności silnika do 1600 cm3 przychód z tytułu użytkowania takiego auta do celów prywatnych wynosi 250 zł za miesiąc. Jeżeli użytkowany samochód posiada większy silnik, przychód z tytułu jego użytkowania przez cały miesiąc wynosi 400 zł.
Podatek jest zryczałtowany i wynosi 18%, zatem pracownik korzystający przez cały miesiąc z samochodu o pojemności silnika do 1600 cm3 zapłaci 45 zł podatku, a za samochód z większą pojemnością silnika – 72 zł. Jeśli samochód był wykorzystywany tylko przez część miesiąca, przychód wynosi 1/30 powyższych kwot za każdy dzień.
Co w przypadku, kiedy pracownik płaci pracodawcy za użytkowanie służbowego auta do celów prywatnych? W takiej sytuacji podatek oblicza się od różnicy przychodu wynikającego z ustawy a ponoszonej przez pracownika opłaty. Jeśli przykładowo, pracownik korzysta przez cały miesiąc z auta do 1600 cm3 i ponosi za to opłatę w wysokości 100 zł miesięcznie, podatek wyniesie 18% z kwoty 150 zł.
Płatnik (pracodawca) powinien dołączyć przychód z tytułu użytkowania służbowego auta do celów prywatnych do innych przychodów pracownika i od sumy przychodu obliczyć i odprowadzić zaliczkę na podatek dochodowy. Przychód uzyskany z tytułu samochodu służbowego wpływa również na podstawę wysokości składek społecznych i zdrowotnych.